POLÍTICAS Y PROBLEMÁTICA DE LA FORMACIÓN DEL PROFESORADO EN ESPAÑA (1969-2004): LA REVISTA DE EDUCACIÓN EN EL CONTEXTO DE LA AGENDA EDUCATIVA INTERNACIONAL

Resumo

O presente contributo, de natureza socio-histórica, tenta presentar e explicar como aconteceu o cruzamento de liñas que se rexistrou en España, nos últimos trinta anos do século XX, os da transición e asentamento da democracia política, en relación coa práctica empírica, a política educativa e os discursos académicos, de alcance internacional neste caso, en canto á formación do profesorado de niveis non universitarios. Sostense que a práctica empírica foi, sobre ISSN 1518-3483 Rev. Diálogo Educ., Curitiba, v. 9, n. 27, p. 215-248, maio/ago. 2009 Licenciado sob uma Licença Creative Commons 216 RICO, A. C. Rev. Diálogo Educ., Curitiba, v. 9, n. 27, p. 215-248, maio/ago. 2009 todo, disonante con respecto ás liñas que se ían trazando nas outras esferas, por manterse nun plano máis artesanal e conservador, o que non impediu, sen embargo, a existencia de manifestacións desta práctica empírica, a cargo de distintos sectores do profesorado con conviccións, nuns casos, liberais-pragmáticas, e noutros sociocríticas, que tiveron unhas como as outras un apreciable grao de confluencia coa esfera dos discursos, sobre todo no caso sociocrítico e referidos ao modelo do “profesor reflexivo”, entre os pasados anos oitenta e os noventa. Saliéntanse, a este respecto, o papel desempeñado pola Revista de Educación, institucional e académica, e os significados dos Institutos rexionais de Ciencias da Educación e dos Centros de profesores, como estruturas administrativas para a formación do profesorado, e imaxes representativas de dous entendementos políticos da formación do profesorado.